Etikhove

Etikhove is de centrumgemeente van Maarkedal. Het Administratief Centrum Valerius De Saedeleer is er gehuisvest, en daar zijn ook de Sociale dienst, de bibliotheek Omer Wattez, de Maarkedalse vestigingsplaats van de Kunstacademie Vlaamse Ardennen en de politie te vinden.

De plaatsnaam Etikhove kwam voor het eerst voor rond 1116, in een document dat de naam ‘Attingohova’ vermeldt. ‘Attingohova’ is een Germaans toponiem, een samenstelling van 'Attinga hofa', wat betekent 'hoeve van de lieden van Atto'. In de 13de eeuw kende men het dorp als ‘Atickhove’.
Vondsten met prehistorische, Gallo-Romeinse en Merovingische oorsprong tonen aan dat de streek reeds vroeger bewoond was. Een vertakking van de heirbaan Tongeren-Bavay, de Aatse heerweg, doorkruist de gemeente.
In de middeleeuwen hing Etikhove af van de baronie 'Het land tussen Marke en Ronne', maar ook de heerlijkheid Ladeuze speelde een belangrijke rol voor het dorp.  
In de 16de eeuw maakte Etikhove, samen met Nukerke, Mater, Sint-Maria-Horebeke, Wijlegem, Ronse en Oudenaarde, deel uit van een protestantse gemeenschap 'de Vlaamse Olijfberg'. De overgrote meerderheid van de bevolking bleef de katholieke kerk trouw. Hoewel de kleine protestantse gemeenschap zich hier niet kon handhaven, was er in Etikhove tot het einde van de 19de eeuw een Geuzentempel.

Van 1926 tot 1937 woonde Valerius De Saedeleer in Etikhove. Heel wat bekende kunstenaars vonden de weg naar Etikhove om hun vriend De Saedeleer te bezoeken, waardoor het dorp tijdens het interbellum een echt kunstenaarsdorp was. Onder hen Jean Milo, Paul Haesaerts, Edgard Tytgat, Ramah, Paul van Ostaijen ...